Bekir Atahan
6 Şubat 2023 bizim için maalesef bir milat oldu Maalesef artık hiçbir şey demetevler Escort eskisi üzere olamayacak bunu biliyoruz Tek hedefimiz kentimizi tekrar kalkındırıp sistemimizi kurarak kentimize geri dönebilmek
Depremin olduğu birinci günden bugüne çeşitli seferler memleketim Antakya’ya gittim En son 22 Mart 2023’te otele gelen Escort tekrar gittim Gördüğüm ve hissettiklerimi tanım edebilmem imkânsız Ailem ve ben yıllardır Antakya’da yaşamamıza karşın kimi anlar geçtiğimiz yerleri tanıyamadık Bu durum hele ki Antakya üzere tarihi kültürel özel dokuya balgat Escort sahip bir kent için çok güç bir durum Tarihi caddeler ile sokaklar sanayi sitesi birçok sokak ve cadde yıkılmanın ötesinde dümdüz olmuş bir kent tahayyül edin Her ne kadar bunu söylesem de görmek farklı Bu durum maalesef birçok sorun yaratmanın dışında sonraki süreçler için çok değerli dersler çıkartmamız gerektiğini de gösteriyor
O anları anlatmak
6 Şubat saat 04 17’de sarsıntısı yaşamak tanımı imkânsız bir durum Şanslı olan ve kendilerini konutlarından dışarıya atabilenler için de çok kuvvetli bir süreç başladı Altı katlı binamızın ikinci katından yıkılan mutfağımızın koridorlarımızın üzerine düşen koca taş modüllerinin apartman merdivenlerinin üzerine düşen koca tabliyelerin ortasından nasıl çıktığımızı bir annemle ben bir de Allah bilir Sarsıntının sürdüğü tabir edilen 1 dakika o an bize yaşatılanlar anlatılamaz hislerdir
Dışarıya çıkarken nasıl olduğunu anlamadan anneme ve kendime aldığım iki kazağım iki çorap otomobilimin anahtarı ile kendimizi dışarı attık ve otomobilimize geçtik Gördüğümüz tablo güya bir kıyamet üzereydi Gerçeği anlayamadık
Arabamıza geçtiğimizde o sırada kent dışı seyahatinde olan babamı aradım Biz annemle yeterliyiz bizi merak etmeyin çok büyük bir sarsıntı oldu dedim ve o andan sonra telefonumu şebeke meseleleri yüzünde tek bir ileti ve arama dahil olmak üzere 11 saat boyunca kullanamadım
Her taraf yıkık bardaktan boşalırcasına yağan yağmur sabahın soğuğu çaresizce gezinen bir kısmı yaralanmış sokak hayvanları yükselen ağıtlar
Bu kısmı anlatmak benim yıllarımı alır ancak kısaca şunu tabir edeyim 04 17’den sonra sonraki güne kadar Allah’la baş başaydık Çığlıklar ağıtlar ve biz
Maalesef birinci 48 saat devlet yoktu Kim ne derse desin
İlk 24 saat
Su yok marketler talan edilmiş binalar yıkılmış istasyonlar akaryakıt vermiyor yoldan geçen ne bir asker ne bir polis ne bir iş makinesi var Konutundan sağ çıkıp kendini sokağa atabilenler ortasında arabası olanlar arabası sağlam olanlar otomobilinde yakıt olanlar ayaza karşı çorap ve kazak almış olabilenler çok şanslıydı Olağan bunlar bir yana yakını ziyan görmemiş olan insan olmadığı için tüm bu saydıklarımın bir ehemmiyeti de kalmıyordu Dedem ve anneannem birçok sevdiğim büyüğüm arkadaşım enkaz altındayken insan ne yapsın arabayı çorabı kazağı
İlk 48 saati insanların talan etmek zorunda kaldığı Migros’tan annem ve yakınlarım için aldığım 6 şişe su 2 3 bisküvi ile geçirdik Maalesef hiçbir kamu kurumu tek çadır kuramadı bir bardak su veremedi Beşerler tuvaletlerini parklara bahçelere sokaklara yapmak zorunda kaldı Yaşanan durumu anlatabilmek mümkün değil
İnsanlar maalesef enkaz altında bekleyerek öldü
İkinci gün anneannemin cesedine ulaşmak için inşaat mühendisi eniştem kendi imkânları ile bir kepçe buldu Olağan in cin top oynuyor yalnızca vatandaşlar sokaktaydı Tam binamıza yaklaşırken o sırada birinci defa gördüğüm 5 6 asker bize geldi ve yanda ses gelen binaya kepçeyi götüreceklerini söyledi Biz de bizim binadan ses gelmediği için bu duruma bir şey demedik
Askerler ve eniştemin getirttiği kepçe iki saatlik uğraş sonucunda anne baba ve iki çocuktan oluşan tanıdığım bir aileyi yaklaşık 30 saat sonra sağ olarak çıkarttı Bu ailenin ismini onaylarını almadığım için burada paylaşamam Lakin o an hissettiğim tansiyonu ve o insanların iki saatlik uğraş sonucunda binadan çıkışlarındaki yüz sözlerini ömrüm boyunca unutamam
Eniştemin inadı ve kendi imkânları ile getirttiği kepçe olmasaydı dört kişilik aile o binada can çekişerek ölecekti Maalesef binlerce insan bu biçimde vefat etti
Aynı halde dedem de 15 saat sonra kuzenimin sesini duyması ve oradaki üç kişinin şahsi gayretleri sonrasında binadan çıkabildi Kuzenim ve oradaki üç kişi olmasa dedem de bugün ortamızda olamayacaktı
Devlet bizi bizle baş başa bıraktı bir Allah’ın kulu gelip bölgeye yardım etmedi Tahminen ağır olacak lakin gerçek bu maalesef devlet yoktu birinci 48 saat
O yüzden ben hiçbir sorumluya hakkımı helal etmiyorum
Kim sorumlu
6 Şubat’tan şu güne kadar hiçbir yetkili sorumluluk almadı ve istifa etmedi Bu durumda sanırım en büyük sorumlu ve cezalandırılması gerekeni fay sınırı oldu Diğer bir açıklama bulamadım
Mizansen bir yana hukukta yetki ve sorumluluk iç içedir Uzman varsa sorumluluk da yetkiyi kullanandadır Bundan dolayı hiçbir yetkilinin sorumluluk almaması kabul edilemez Her türlü imar işlerine yetkili mahallî idarelerin hiçbir sorumluluk almaması asla mana vermediğim ve kabul etmediğim bir durumdur İstifa bir yana insan bir özür bekliyor
Tabii tek sorumlu lokal idareler mi Asla Aslında sorumlu ve hatalı hepimiziz İmar barışı çıktığında büyük bir memnunluk ve zevkle kaçak yapılarımızı imar barışına sokup yapı kullanım müsaadesi alırken binalarımızın gereken kontrollerden geçmediğini görüp bu duruma ses çıkartmadığımız için hepimiz sorumluyuz
Toplumsal duyarsızlık bir yana Maalesef belediyelerimiz ve kamu kurumlarımız 15 yıl boyunca Hatay’da sarsıntıya dair hiçbir iş ve süreç yapmamışlar Bir bina denetlenmemiş çürük binaların durumu bina sakinlerine bildiri edilmemiş maalesef büyük kamu bütçeleri saçma çılgın projelere aktarılmış
Bugün bir defa daha görüyoruz ki biz yurttaşların vergisinden oluşan kamu kaynakları yeniden biz yurttaşlara harcanmalı Ama maalesef milyon dolarlar spor kulüplerine çılgın projelere aktarılmış Bu süreçte yalnızca müteahhitlere fatura çıkartılması sürece tek taraflı yaklaşılması demektir İşin yapı kontrol imar üniteleri vb üzere boyutları da var Ucu kime dokunursa dokunsun tüm sorumlular yargı önünde hesap vermelidir 50 bini aşkın insanın hayatını kaybettiği kolları bacakları kesilen çoluğu çocuğu annesi babası ölen onca insan için hiç kimsenin sorumluluk almaması kabul edilebilir bir durum değil
Bundan sonra ne yapmalı
Şehrim Hatay’ı baz alarak ilerlemekteyim Antakya merkez bitmiş yok olmuş durumda Sonrasında Samandağ Defne Kırıkhan ve İskenderun çok önemli ziyan görmüş ilçeler Mesela Reyhanlı’da yıkım yok Erzin keza tıpkı biçimde Öteki ilçelerde de tesirler görülmekle birlikte Antakya’daki üzere yok olma durumu görülmemekte
Dümdüz olan bir kentte bu krizi gelecek için bir imkâna çevirmeliyiz Yeşil alanları ve alt yapısı hazırlanmış sarsıntı toplanma alanlarını yatay mimariyi kentin kültürel dokusunu koruyarak tekrar oluşturmalıyız Antakya maalesef bugüne kadar katledildi ve hiçbir yönetici bu katliama dur diyemedi İğrenç ötesi bir imar planı ve üst yapısı vardı kentin
Şehri bu saatten sonra sivil inisiyatifi ön planda tutarak rant terimini artık lügatımızdan çıkartarak tekrar inşa etmemiz gerekir
Ekonominin tekrar hareketlenebilmesi için de bölgesel teşvik paketleri hazırlanmalı Antakya ile tıpkı durumda olmayan bölgeler bir tutulamaz Bölgenin gereksinimine uygun yanlışsız formda oluşturulacak toplumsal donatı alanları oluşturulmalı Aksi halde Hatay eskiyi mumla arar bir kent haline evrilir Buna müsaade verilmemeli Bilimin ışığından ayrılmamalı rant teriminden süratle uzaklaşılmalı
*Avukat
