Çocuk hakları aktivisti Alper Yalçın, İnsan Hakları Derneği (İHD) İstanbul Şubesi’nde vicdani ret kararını açıkladı. Yalçın, Hasan Cemal‘in ‘Kürtler’ kitabını okuduktan sonra kendisine çok fazla palavra söylenmiş üzere hissettiğini söylerken, asker olmayı vicdanen reddettiğini belirtti. Yalçın’ın vicdani ret açıklamasına İHD idaresinden Leman Yurtsever ve Vicdani Ret Derneği Eşbaşkanı Gökhan Soysal da katıldı.
Bianet’in haberine nazaran, Alper Yalçın’ın, “Ben subay çocuğuyum” diye başladığı vicdani ret mektubu şöyle:
“Ben bir subay çocuğuyum”
“Çocukluğumun bir kısmı askeri lojmanlarda geçti. Babamın anlattığı birçok şey aklımdadır; katıldığı operasyonlardaki vefatlar, çatışmalar.
Askerliği bunlarla da sonlu değildi, ordudan ayrılalı yıllar geçse de bazen konutta de bir kumandandı, bu gündelik davranışlarına yansırdı. Bir gün ‘hazır ol’ konumuna soktuktan sonra öfkelendiği şeyle ilgili bana tokat attığında bunu en bariz biçimde hissettiğim andı. Ordudan kalma huylarına ya da askerlik anılarını anlattığında bu derece kızmazdım natürel, zira üzerinden yıllar geçse de babamın ülkemizi koruduğuna inanırdım.
Bir başka şey de siyasi fikirlerime istikamet verme isteğiydi. Babam bana her girdiğimiz ortamda, desteklediği siyasi partinin hareketini yaptırırdı.
Çevremdeki beşerler bu hareketi yaptığımı görünce bir coşkuya kapılırdı. Ne olduğunu hiç anlamazdım. Lakin babamdan duyduğum kadarıyla ülkücü hareketin prensiplerini bilirdim, hatta ideal ocaklarına da ortada giderdim.
Bana güzel davranan beşerler olsa da herkes çok fazla önemli gelirdi, kendime bu disiplinin içinde bir yer bulamamıştım.
“Kürtlerin ülkeyi bölmek istediklerini duymuştum”
“(…) Diğer halklarla bir ortada yaşama dair hiçbir şey öğrenmedim. Yunanlılar, Ermeniler, Kürtler, Çerkezler, Lazlar… Meğer türkülerini bile hakikat düzgün duymamıştım. Kürtlerin bu ülkeyi bölmek istediklerini duymuştum. Kendi kendime yeminler ederdim, şayet sokakta o denli bir şey duyarsam bunu söyleyen kişiyi geberteceğim diye.
Fenerbahçe tribününde takılırdım. Bir gün PAOK ile yapılacak maçtan evvel bir kameranın önünde ‘Ben Osmanlı torunuyum, Yunanlıyı neyleyim’ diye başlayıp küfürler ettiğim tezahüratlar yaptığımı hatırlıyorum. Şiddetin, iktidarın bir büyüsü vardır, bu büyü beni birçok ömür alanımda sarmıştı.
“Hasan Cemal’in ‘Kürtler’ kitabını okuduğumda sarsıldım”
Kitap okumayı da sevmezdim. Münasebetiyle birçok şeyi okumaya ve araştırmaya başladığımda öğrendim. Birinci kitabımı 19 yaşımda çocukluk arkadaşım diyebileceğim bir dostum verdi. Kitap Hasan Cemal’e ilişkin, ismi Kürtler. Okuduğum vakit o denli sarsıldım ki. Bana çok fazla palavra söylenmiş üzere hissettim, oldukça kendi içimde kızdığımı ve üzüldüğümü hatırlıyorum.
Hayatımda birinci sefer bir eşcinseli üniversitede gördüm, ne düşüneceğimi bilemedim, huzursuz oldum. Kelamın özü hoşluktan yana karşılaşmalarımın hiç olmadığını düşünecek olsam, çocukluğum ve birinci gençlik yıllarımdan itibaren, o vakitler tanım edemeyeceğim bir otorite tarafından çoktan arzulanan bir vatandaşa bürünmüştüm. O doğuşçu, asi ve bilmemiş hallerimle askere gitsem herhalde ordunun tam istediği üzere bir erkek, bir vatandaş ve bir asker olurdum.
Kesinlikle rastgele bir savaşa dahil olmak istemiyorum. Yeryüzünde tüm cinslerle, tüm halklarla barış içinde yaşamak istiyorum ve birlikte yaşayabilme ihtimallerimizin yollarını aşındırmak istiyorum. Askerliğin, bir öteki tabirle silahın ve inatçı bir milliyetçiliğin neleri yıktığına tanıklık ettim, ediyorum. Roboski katliamında öldürülen çocukları, katırları, sokağa çıkma yasakları devrinde önümden geçen tankları, PKK’nin vefatına sebep olduğu Fırat Simpil’i ve devlet tarafından öldürülen Nihat Kazanhan’ı hatırlıyorum. Failleri koruyan rastgele bir yapının kapısından dahi girmek istemiyorum. Devletlerin açtığı savaşların yeryüzüne acıdan öbür bir şey bırakmadığına dair vahim bir dünya tecrübesi var. Halbuki ki, kendi konfor alanlarımızdan çıkmaya çaba ederek, daima birlikte tartışarak, yüzleşerek, olabildiğince sükunetle, affedemiyorsak da yok etmeden, bir ortada yaşamanın yollarını arayabiliriz. Bütün yeryüzüyle elbette, bütün tiplerle birlikte.
