*Tora Pekin
Cumhuriyet gazetesi davası avukatlarından Tora Pekin, 27 Nisan’da yine cezavine giren Cumhuriyet çalışanı Emre İper’in mahkûmiyet sürecini başından sonuna kadar yazdı. Pekin, Diken’de kaleme aldığı yazıda, “Bizim bildiğimiz şundan ibaret: Emre, bu dünyada mesleğine ihanet eden bir yargıçtan daha tehlikeli hiç kimse olmadığını yaşayarak öğrendi. Emre İper niye tutuklandı, niye bugün mahpusta, bilin. Onuruyla girdi, onuruyla çıkacak” dedi.
Cumhuriyet gazetesi davasında 5 yılın altında mahpus cezasına mahkûm edilen ve mahkûmiyet kararı onanan eski Cumhuriyet çalışanları Güray Öz, Lider Çelik, Musa Kart, Hakan Kara, Mustafa Kemal Güngör, İper ile birlikte 27 Nisan’da tekrar cezaevine girmişti.
Pekin’in kaleme aldığı yazı şöyle:
“Emre’nin kıssası anlatılmak zorunda.
Yaşanan adaletsizlikleri, haksızlıkları anlamak ve yarınlara aktarabilmek için anlatılmak zorunda.
Emre İper, Cumhuriyet davasında, gazeteci ve avukatlarla yargılanan, ‘terör örgütü propagandası yapmak’tan 3 yıl 1 ay 15 gün mahpusa mahkûm edilen Cumhuriyet’in muhasebe çalışanı.
Dokuz ay tutuklu kalmıştı, cezası katılaşınca en az 7.5 ay daha yatmak üzere 25 Nisan’da ailesiyle vedalaşıp Kandıra Cezaevi’ne girdi.
Bu iki satırda özetlenen süreçte Türkiye’nin yargı sistemi, bir insanın onurunun nasıl çiğnendiği, ailesinin yaşadıkları yatıyor. O kadar kolay değil.
Ve bu yüzden anlatmak zorundayız.
Emre İper, Cumhuriyet gazetesinin bütün finans işlerini emanet ettiği, muhasebe servisinin 15 yıllık çalışanı.
Yaşamı Cumhuriyet’in neredeyse tüm yöneticileri tutuklandıktan bir müddet sonra, iddianame taslağı İstanbul basın savcılığı tarafından ‘Türkiye’nin en düzgün gazetesi’ Sabah’a servis edildiği gün bütünüyle değişti.
Taslağa nazaran, sanık yapılan Cumhuriyetçilerin, mesai arkadaşları Emre İper’le telefonla görüşmeleri kabahat sayılmıştı.
Zira MİT’in meşhur ve kusurlu olduğu için pek çok insanın hayatını karartan Bylock listesinde Emre’nin de telefonu vardı.
Emre, kendinden pek emin, çabucak gazetenin bilgi süreç servisinde telefonunun imajını aldırdı. Sonraki sabah da gözaltına alındı zati.
12 gün gözaltı, akabinde tutuklama kararı ve Silivri 9 No’lu Cezaevi.
Oysa bu süreçte Cumhuriyet’in bilgi işlemcileri ve alanın en düzgünlerinden uzman Koray Peksayar, telefonda hiçbir vakit Bylock programı kurulmadığını saptayarak, raporlarını savcı Yasemin Baba’ya vermişti. Ancak savcı yeniden de Emre’nin tutuklanmasını istedi, tanıdık bir isim, Çağlayan Adliyesi’nin son devir en meşhur yargıcı Akın Gürlek de tutuklama kararını verdi.
Cumhuriyet Davası’nın birinci duruşmasının olduğu gün, sabahın erken saatlerinde, savcılar bu kere de Emre’nin iddianamesini Türkiye’nin En Âlâ Gazetesi Sabah’a servis etti. Sabah’ın duruşma sabahı attığı manşet hâlâ yayında: “Cumhuriyet çalışanı Bylock’a 204 kere girmiş” (Silseler de fark etmez, artık arşivdedir; dün Taraf’ın, Zaman’ın attığı manşetleri nasıl unutmadıysak, bu da unutulmayacak.)
Emre’nin davası 24-28 Temmuz 2017’de birinci duruşmaları görülen Cumhuriyet Davası’yla birleştirildi.
11 Eylül’de sözünü verdiği gün, eksper Peksayar, bir sefer de duruşmada anlattı tane tane: “Emre İper’in telefonunda Bylock yüklenmemiştir, yüklenip silindiğine ait bir iz de yoktur.” İstanbul 27. Ağır Ceza Mahkemesi’nin yargıçları teknik ve somut dataya değil, MİT’in bir satırlık yazısına prestij ederek, tutukluluğun devamına karar verdi.
25 Eylül’deki duruşmada Emre’nin akıl etmesiyle bir rapor daha alıp sunduk mahkemeye. Tekrar hususun en güzellerinden Tuncay Beşikçi de tıpkı şeyi söylüyordu raporunda: “Emre İper’in telefonunda Bylock yoktur.”
Beşikçi yanılgının nedenini de saptamıştı. MORBEYİN denen bir cep telefonu uygulaması, Bylock’la birebir sunucuyu kullanıyordu ve telefonuna müzik, kelamlık, namaz programı yükleyenler, Bylock’la birebir sunucuya bağlanıyordu.
Beşikçi, tüm bunları anlattı fakat beyhude, tutukluluğun devamına karar verildi.
“MİT, savcı, gazete, yargıçlar ne yapsın, telefon Bylock sunucuna bağlanmış işte” diyenler olabilir.
HAYIR, HAYIR ve HAYIR…
Emre’nin yaşadıkları en temel ceza hukuku unsurlarından birinin ihlaliydi:
Şüpheden sanık yararlanır.
Daha gözaltındayken telefonunda Bylock olmadığını, yanılgıya hisse bırakmayacak biçimde kanıtlamıştı. Buna karşılık ‘karşı taraf’ın belgeye koyduğu tek bir teknik data yoktu. Yalnızca MİT listesinden kopyalanıp belgeye sokulan, Emre’nin isminin ve telefon numarasının yer aldığı ancak hiçbir teknik bilgi, destek içermeyen ‘bir satır yazı’ vardı.
‘Şüpheden sanık yararlanır ilkesi’ savcı ve yargıçların içselleştirdiği bir kural olsaydı, Emre bir gün bile içeride kalmayacaktı.
31 Ekim ve 25 Aralık’taki duruşmalar da tutukluluğun devamı ile geçti.
Bu ortada Emre birinci altı ayı büsbütün tecritte, tek kişilik koğuşta geçirdi.
Artık Emre ve başka tutuklu arkadaşlarımız Ahmet Şık, Murat Sabuncu ve Akın Atalay Mart 2018’deki duruşmayı beklerken MİT insafa geldi; Tuncay Beşikçi ve Koray Peksayar’ın çalışmalarını da dikkate alarak kendi listesinde düzeltmeye gitti.
11 bin 480 kişi, telefonlarında Bylock yüklü olmadığı halde, MORBEYİN uygulamaları kullandıkları için listeye dahil edilmişti.
Ama bu bilgi savcılığa ulaştıktan sonra bile Emre çabucak çıkamadı. İstanbul 27. Ağır Ceza Mahkemesi’nin yargıçları, MİT’in yeni listesi evraka girene kadar kılını kıpırdatmadı ve böylelikle iki gün daha tuttu Emre’yi. Böylelikle adliyenin isimlendirmesiyle ‘FETÖ üyeliği’ suçlaması düştü. Ama…
Ama belgede bir de savcı Yasemin Baba’nın koyduğu, Emre’nin yazdığı üç tweet vardı. Mahkeme, suçlamayı ‘terör örgütü propagandası’ olarak değiştirdi.
Emre’nin 36 bireyden ibaret takipçisine yazdığı, suçlama konusu yapılan tweetleri şöyle:
“Ne oldu… Sayın Davutoğlu ‘Bizimle değilsin artık’ Ne oldu Cumhurbaşkanına elbise DAR BEğenmedi, ne oldu… Biat kalıcı oldu” (16 Mayıs 2016)
“Canım ülkem neler gördün… Sanal darbeler… Oyundan darbeler… Düşün her seferinde kim güçleniyor.”
“Evet şu an darbe edebiyatı her kanalda. Yarın yeni bir ülkeye uyanacağız. Eskisinden daha berbat ve daha acı. Demokrasi sonumuz olmaz umarım.”
“Eski hinler artık cin olmuşlar Kim kimin inine girdi kazananı kim? Anladın mı Türkiye” (15 Temmuz 2016)
Bu tweetlerin neresinde şiddete övgü ya da davet var, herkes değerlendirmesini yapsın. Öbür deyişle, bu birkaç satıra verilen 3 yıl 1 ay 15 gün mahpus cezasının hukuka, insafa, ahlâka sığar bir yanı var mı, onu okur değerlendirsin.
Ama savcı ve yargıçların bir hilesini teşhir etmek mecburî. Birinci tweet memleketteki bilaistisna herkesin bir ‘darbe’ olduğu konusunda hemfikir olduğu ‘Davutoğlu’na yönelik Pelikan darbesi’ne ait, 15 Temmuz’la hiçbir ilgisi yok. Lakin hem savcı Yasemin Baba, hem de mahkûmiyete giden yargıçlar, bunu bağlamından koparıp 15 Temmuz’la ilişkilendirdi.
İstanbul 27. Ağır Ceza Mahkemesi’nin Abdurrahman Orkun Dağ, Halit İçdemir ve Ramazan Çiçek’ten oluşan heyeti Emre’yle ilgili şu kararı verdi:
(kopyala-yapıştır yaptım, bozuk ve makus Türkçe onlara ait)
“Sanığın toplumsal medya paylaşımları değerlendirildiğinde darbeden bahsedilmesi tekrar 15 Temmuzda gerçekleşen darbenin sanal darbe olarak tanımlanması ve her seferinden kimin güçlendiğinin sorulması ile bu darbenin aslında FETÖ’ye yıkılmaması gerektiği konusundaki açıklama yakında olmaya hali hazırdaki tehlike içinde FETÖ’nün temiz olduğu söyleyen propaganda özelliği taşır. Hasebiyle mahkememizce sanığın telaffuzları bilhassa FETÖ’yü masumlaştırma ve yüceltme gayreti ve bu paylaşımların daha darbe teşebbüsü bastırılmamışken eşzamanlı bildirilmesi ile kastının ağır olduğu kabul edilerek teştid uygulanmak suretiyle örgüt propagandasından mahkûmiyetine karar verilmiştir.” (İstanbul 27. Ağır Ceza Mahkemesi, 2017/148 E.-2018/162 K. sayılı, 25.4.2018 günlü karar)
Lütfen tekrar tekrar okuyun. Hem Emre için okuyun hem de olur ha başınız bozulur eşinize dostunuza birkaç satır yazmak isterseniz, bu ülkenin yargıçları haddinizi hududunuzu nasıl belirlemişler, onu görmek için okuyun. “Sanal darbe” demek terör örgütü propagandasıymış, bunu darbe bastırılmadan söylemek teştid (cezanın artırılması) sebebiymiş…
Bu sefaleti İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi’nin üç yargıcı da hukuka uygun buldu. Artık evrak Anayasa Mahkemesi’nde, kim bilir ne karar verecek? Daha geçenlerde Ayşe öğretmen (Çelik) için verdiği şu kararı hatırlayacak mı?
“Terörün övülmesi, terörizme takviye gösterisi, şiddet kullanımına yahut silahlı direnişe ya da başkaldırıya direkt yahut dolaylı olarak teşvik olarak nitelendirilemeyecek tabir açıklamaları tabir özgürlüğü kapsamındadır ve örgüt propagandası olarak cezalandırılamaz.” (AYM, 2017/36722, 9.5.2019 sayılı karar, 57. paragraf)
Ama AYM bu kelamlarını hatırlasa ve ihlal kararı verse bile o denli görünüyor ki Emre İper bu hukuksuz cezayı çekmiş olacak.
Özetleyelim mi?
Devletin istihbarat teşkilatının yaptığı vahim bir kusurla başlayan süreçte, bilimsel bilgiye ve hukuka kulağınızı tıkayıp bunların yerine MİT’i koydunuz ve Emre İper’i örgüt üyeliğiyle suçlayıp altı ayı tam tecritte, dokuz ay, Reina katliamı faili Masharipov’la birebir hücrede değil ancak tıpkı hapishanede yatırdınız. O dokuz ayı, Emre’nin eşi işte, çocukları okulda “Var ya Bylockçuymuş” nazarlarıyla geçirdi.
Dokuz ayın sonunda, MİT de uyandı yanlışlığa, daima bir arada Emre’nin inatçı itirazına, bilimin gerçeğine gelmek zorunda kaldınız, tahliye ettiniz.
Bir mahkeme, bir yargıç, bir insanı dokuz ay boş yere, haksız yere yatırdığı ortaya çıkarsa ne yapar? Onur, dedik ya, ummadık, ummayız lakin diğer bir iklimde olması gerekeni düşündük, düşledik. Mahkemeden Emre için şöyle bir son kelam mesela:
“Emre İper, istihbarat teşkilatına güvendik, sizi dinlemedik, raporları, eksperleri görmezden geldik, sizi özgürlüğünüzden ettik. Yetmedi bu dokuz ay tüm Türkiye’ye darbeci terör örgütünün üyesi olduğunuzu ilan ederek, ailenizi de sizi de çok mağdur ettik. Beraat kararı vereceğiz elbette. Fakat lütfen uğradığınız ve onurunuzu çiğneyen bu haksızlık nedeniyle özürlerimizi kabul edin.”
Düşler böyle…
Gerçekler; 36 kişilik takipçiye seslenen ve bir söz şiddet içermeyen iki satır nedeniyle 3 yıl 1 ay 15 gün mahpus cezası.
Diyeceksiniz ki “Türkiye’de propaganda hatasından herkese genelde 15 ay mahpus cezası verirlerken Emre’ye niçin bu türlü 2.5 katını verdiler?”
Kim bilir, tahminen, dokuz ayın üzerine bir o kadar daha yatarsa aklı başına gelir, bir daha muhalif gazetede çalışmaz diyedir. Tahminen ezilmek büzülmek yerine dimdik durarak yargıçları üzdü diyedir. Tahminen de yalnızca kimse “Dokuz ay boşuna yatırmışlar” demesin diyedir.
Bizim bildiğimiz şundan ibaret: Emre, bu dünyada mesleğine ihanet eden bir yargıçtan daha tehlikeli hiç kimse olmadığını yaşayarak öğrendi.
Emre İper niye tutuklandı, niye bugün mahpusta, bilin. Onuruyla girdi, onuruyla çıkacak.”
*Cumhuriyet gazetesi davası avukatlarından
