Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Lideri Recep Tayyip Erdoğan‘ın eski metin müellifi Aydın Ünal, “Fetullahçı zihniyet, Fetullahçı taktikler AK Parti’yi kuşatıyor” diye yazdı.
Ünal, “Erdoğan’ın etrafına operasyon mu çekiliyor” başlıklı yazısında şunları kaydetti:
AK Parti tabanı, bilhassa de AK Partili gençler toplumsal medyayla 2013 yılında Seyahat olayları sırasında tanıştılar.
Gezi olaylarının doğuşunda ve gelişip her gün binlerce insanın katıldığı protestolar sürecinde toplumsal medya en kritik provokasyon ve algı operasyonu aracıydı. Kitlelerin toplanması, yönlendirilmesi, motivasyonu daima toplumsal medya üzerinden yapıldı. Sokakta protestolar sürerken, Türkiye içinde ve dünyada algı operasyonları da toplumsal medya ile gerçekleştirildi.
Gezi olayları sırasında, AK Parti’ye ve Recep Tayyip Erdoğan’a gönül vermiş bir avuç, bağımsız, kontaksız genç, büsbütün münferit formda toplumsal medya operasyonlarına karşı çaba verdiler ve sahiden de çok uygun iş çıkardılar. Seyahatçilerin yaydığı palavraları bile ortaya çıkarmak, olayların itibarsızlaşması için yetti de arttı.
Gezi olayları sonrasında AK Parti toplumsal medya kullanımına yük verdi. Lakin bu yeni süreç kısa müddette denetim dışına çıktı. Türkiye’nin her yerinde, her kademede öbekler oluşmaya başladı. Bu öbekler, partinin propaganda aracı olarak çalışmak yerine, kısa müddette birer operasyon aracına dönüştüler. Üstelik, Seyahat olayları bastırıldığı, yani dışarda “hasım” kalmadığı için, toplumsal medya öbekleri içeriye yönelmeye, içeriye operasyon yapmaya başladılar.
Hemen her vilayette, ilçede, hatta beldede “ne idüğü belirsiz” toplumsal medya fenomenleri türemeye başladı. AK Parti’nin ideolojisiyle, siyasetleriyle, telaffuzuyla, prensipleriyle uzaktan yakından ilgisi olmayan bir grup isimler, artlarına aldıkları çeşitli düzeylerdeki güçlerle bulundukları mahalde terör estirmeye başladılar. Örneğin belediye lideri bu toplumsal medya teröristlerini besleyerek ilçe lideriyle, kaymakamla arbede etti. Vilayet lideri, bu prestijsiz şahısları kollayarak belediye liderine operasyon çekmeye başladı. Hatta sorun ulusallaştı; Türkiye genelinde ortaya çıkan ve çeşitli odaklar tarafından beslenen ahlaksız troller sağa sola operasyon yapmaya, hatta şantajla çıkar elde etmeye başladılar.
Bireysel operasyonların yanında örgütsel işler de yapılıyordu. Gücü yeten trol ordusu kuruyor, hem kendi propagandasını yaptırıyor, hem de parti içinde rakibi olarak gördüğü “dostlarını” bu troller üzerinden linç ediyordu. 2014 yılına kadar AK Parti’de “yol arkadaşının” kuyusunu kazmak isteyen yalnızca birkaç kişi çıkardı ve onlar da Sözcü biçimi gazeteleri kullanırdı; 2013 Seyahat olayları sonrası, toplumsal medya ve trollerle birlikte kuyu kazma bir hayat usulüne, siyaset şekline dönüştü. Teşkilat, Genel Merkez yöneticileri, bürokratlar, milletvekilleri, hatta bakanlar bile “içerden” gelen toplumsal medya operasyonlarının maksadı olmaya, hatta bu yolla linç edilmeye, tasfiye edilmeye başlanmıştı.
AK Parti Seyahat olaylarını bertaraf etmişti fakat Gezi’nin ahlakını tevarüs etmişti; Seyahat olayları bittiğinde, artık düşmanına tıpa tıp benzeyen bir toplumsal medya kullanıcısı profili vardı.
Sosyal medyanın yaygın kullanımı AK Parti’de yalnızca “iç operasyonları” çoğaltmadı; öbür bir arızaya daha yol açtı.
Ne kadar liyakatsiz, ehliyetsiz, yeteneksiz figür varsa, başarısızlığını örtmek için “bana toplumsal medyada operasyon çekiyorlar” mazeretine sığınmaya başladı.
Sosyal medya AK Parti’de iç operasyonların aracı olduğu kadar zaafları örtmenin de kılıfı haline dönüştü.
Örneğin ülkeye çok ağır bedeller, ağır faturalar ödeten, başarısızlığı, liyakatsizliği tüm dünya tarafından tescillenen ve tüm toplum tarafından haklı olarak eleştirilen bir yetkili çıkıp, “beni kıskanıyorlar, beni çekemiyorlar, başarılarımı hazmedemiyorlar, bana operasyon çekiyorlar” diyerek makamını kolay kolay koruma edebiliyor.
İşin berbatı, bu türlü yetkililer, kendilerine bağlı trol ordularının gerçeği örten operasyonlarının tesirinde kalıp, kendilerinin nitekim başarılı olduğuna, kendilerine nitekim operasyon çekildiğine inanabiliyor ve kendilerini avutabiliyorlar.
Tam manasıyla gerçeklikten kopuyor, tam manasıyla toplumdan kopuş yaşıyorlar.
Meselenin daha vahim bir boyutu var: Bugün Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın yakınında bulunanların bir kısmı, gerçeklikle ve toplumla bağları kopmuş formda, başarısızlıklarını “bize operasyon çekiyorlar” diye örterken, ayrıyeten, “aslında Erdoğan’a saldırıyorlar fakat bunu bizim üzerimizden yapıyorlar” diyecek kadar pervasızlaşabiliyor, Erdoğan’ın gölgesine sığınarak, O’na da çok büyük ziyan verecek biçimde bir istismarın da içine girebiliyorlar.
Oysa, bilhassa içerde, ne Erdoğan’a, ne de etrafına saldıran, operasyon çeken var. Hakkı söyleyen, bir grup siyasetçi ve bürokratın gülünç halini yüzlerine vuran, ayna tutan kim varsa, “operasyon çekiyor” ya da “bizim üzerimizden Erdoğan’a saldırıyor” mazeretiyle saf dışı ediliyor. Hakikat susturuluyor. Özeleştiri bastırılıyor.
Devlet idaresindeki en büyük risk içe kapanmadır.
İçe kapanmanın devlet adamlarını nasıl bitirdiğinin onlarca örneği vardır.
“Bize saldırıyorlar”, “bize operasyon yapıyorlar”, “aslında Cumhurbaşkanı amaç, bizim üzerimizden ona yükleniyorlar” diyerek –bilinçli olduğundan, evvelden tasarlanmış bir kurgu olduğundan önemli kuşku duyduğum şekilde- devleti ve siyaseti içe kapatıyor, paranoyaya sevk ediyor, gerçeklikle bağını kopartıyorlar.
Gezi olayları başından sonuna kadar bir FETÖ kurgusuydu. Seyahat ile baş edildi ancak FETÖ’cü ahlak AK Parti’ye sızdı. Bugün içeriye yönelik toplumsal medya operasyonları da, bu operasyonları mazeret edip başarısızlığa kılıf arama da FETÖ’cü ahlakın AK Parti’yi nasıl yavaş yavaş felç ettiğini gösteriyor. Gezi’de ya da 15 Temmuz’da FETÖ muvaffakiyet sağlayamadı ancak Fetullahçılık, Fetullahçı zihniyet, Fetullahçı taktikler AK Parti’yi kuşatıyor, kirletiyor, paçasından tutup çukura çekiyor.
O meşhur kelamı bir kere daha hatırlayalım.
Ne demişti Merhum Aliya İzzetbegoviç: Savaş ölünce değil, düşmanına benzeyince kaybedilir…
