Hatay Samandağ’da bir depremzede; “Dünya, burada zelzele olduğunu dördüncü gün öğrendi. Nedir bu? Neden Antakya, neden Samandağ denilmedi. Daima başka noktalar gösterildi. Bize sarsıntıda bile üvey evlat muamelesi yapıldı. Biz bunu nasıl affedeceğiz? Hakkımızı nasıl helal edeceğiz? Mümkün değil” dedi.
Depremin birinci gününden itibaren yaşadıklarını anlatan Samandağlı bir depremzede şunları söyledi:
“Resmen beşerler ölsün, soğuktan donsun istendi”
“Uyanık olduğum için öteki insanların yaşadığı dehşeti yaşamadım. Zelzele sabahı alana indik. Çizmemi, yağmurluğumu giydim; insanlara yardıma koştuk. AFAD yoktu, sabahleyin yalnızca ve yalnızca kıyı güvenlik timleri vardı, öbür hiç kimse yoktu, polis bile yoktu. Resmen beşerler ölsün istendi, soğuktan donsun istendi, bu kadar. Bu mevzuda isyandayız, bunu kabul etmiyoruz. Kendi gayretlerimizle akrabalarımızı, komşularımızı kendi gayretlerimizle, tırnaklarımızla çıkardık.
“Başıboşluk, keşmekeş vardı yanlışsız dürüst yardımlar hak ettiği noktalara dağıtılmadı”
“Aslında Samandağ’da, yardımlar engellendi. Fakat bizim şu özelliğimiz var. Dünyanın dört bir yanında bizim insanlarımız var. İdare noktalarında olsun, ticaret noktalarında olsun insanlarımızın aktifliği sayesinde bize yurtiçinden dördüncü günden sonra yardımlar gelmeye başladı. Lakin bu yardımları Samandağlı insanlarımız yaptı, yaptırdı. Başıboşluk, keşmekeş vardı gerçek dürüst yardımlar hak ettiği noktalara dağıtılmadı. 10 gün geçtikten sonra büyükşehirlerden gelenler depolar kurdu sonra dağıtım tertipli hale geldi.
“Biz bunu nasıl affedeceğiz?”
Dördüncü elektriğimiz geldi, internetimiz geldi dünyayla irtibatımız kopartmıştık. Ayrıyeten ben Türkiye’deki basına kızıyorum. Dünya, burada zelzele olduğunu dördüncü gün öğrendi. Nedir bu? Neden Antakya, neden Samandağ denilmedi. Daima öteki taraflar gösterildi. Bize zelzelede bile üvey evlat muamelesi yapıldı. Biz bunu nasıl affedeceğiz? Hakkımızı nasıl helal edeceğiz? Mümkün değil.” (ANKA)
