Yeni Akit muharriri Ali Osman Aydın, Kızılcık Şerbeti dizisine ait olarak, “Yapımcı, Türkiye’nin ‘dindar’ ve ‘laik’ etraflarda en çok tartışılan, hatta tartışıla tartışıla cılkı çıkarılan, ne kadar bariz kavram ve sembol varsa, hepsini doldurmuş dizinin içine. Dizinin ana karakterinin camdan atılmasını sağlayarak şimdiki 6284 tartışmalarını da boca etmiş. Diziyi izlediğinizde, bir Ertuğrul Özkök ya da Fatih Altaylı yazısı okumuş üzere oluyorsunuz!” görüşünü savundu.
Aydın yazısında, “Böyle üretimlerde en problemli olan, direktör ve senaristlerin aşikâr bir toplum kesitine karşı yargılayıcı, küçümseyici bir nazarla bakmalarıdır. 1939 imali meşhur “Rüzgar Üzere Geçti” sinemasında meskenin hizmetçileri büsbütün siyahilerden oluşuyordu. Hatta sinemadaki siyahilerin hepsi köleydi. Köleler, Güneyli pamuk hükümdarı beyaz efendilerin yönetimi altında yaşayan hallerinden şad beşerler olarak tasvir ediliyorlardı. Hatta köleciliği romantize eden yaklaşımından ötürü sinema sonradan protesto da edildi. Alan Parker “Gece Yarısı Ekspresi” sinemasında açıkça Türk düşmanlığına soyunmuştu.
Yine Yeşilçam’da sık sık karşılaşılan “dindar” ya da “din adamı” tipi de muhakkak bir ideolojik düşmanlığın yansımasıydı. Zira dindar ya da din adamı tipi istisnaları hariç çıkarcı, güvenilmez, hain, hiçbir güzel özelliğe sahip olmayan beşerler olarak resmediliyorlardı. Gördüğüm kadarıyla, Kızılcık Şerbeti’nin bu usulde bir ideolojik düşmanlığa soyunduğunu söylemem zor.” sözünü kullandı.
Aydın şunları kaydetti:
“Dizi, karakterlerin çelişkilerini gözler önüne sermeye çalışıyor. Kelam konusu karakterler kendi inanç ve kıymetleriyle, toplumsal pozisyonlarıyla çelişen şeyler de yapıyorlar. Bilhassa başroller için söylemek gerekirse kimse büsbütün yeterli ya da berbat değil. Kızılcık Şerbeti’nin klişelerden, yüzeysellikten kurtulması, kültürel kimliklerin sunumunda olabildiği kadar gerçek olması gerekir. Klişelere teslim olmuş bir dizi kelamını ettiğimiz tartışmaya hiçbir müspet katkı yapamaz.
Ayrıca bu tıp dizilere verilebilecek en âlâ karşılık diziden rahatsız olanların kendilerinin bir dizi yapmasıdır. O denli ya, dindar insanların son 40 yıldır yaşadığı değişimi en uygun bilebilecek kişi tekrar bir dindardır. O halde “Bizi yanlış anlatıyorlar” diye dertlenmek yerine, işe koyulmak, sanata daha fazla eğilmek gerekiyor. Siyaset bir yere kadar!”
