Eski AKP Bursa Milletvekili ve Karar müellifi Mehmet Ocaktan, İçişleri Bakanlığı kararıyla 3 HDP’li belediye liderinin yerine kayyım atanmasına reaksiyon gösterdi. Ocaktan, “Demokratik hukuk devletlerinde hiçbir yargısal süreç başlatılmadan halkın oylarıyla seçilen belediye liderleri vazifeden alınamazlar. Münasebetiyle bu bahiste hakka-hukuka, hakkaniyete işaret etmek, hukukun üstünlüğünü savunmak bir hata ve ayıp değildir. Bu demokratik halin ‘terör seviciliği’ ile bir ilgisi olmadığı üzere, millet iradesini savunmayı terörle birlikte söz etmek asla vicdanlı bir davranış değildir” dedi.
Çok doğaldır ki, demokratik hukuk devletlerinde hiçbir yargısal süreç başlatılmadan halkın oylarıyla seçilen belediye liderleri misyondan alınamazlar. Münasebetiyle bu mevzuda hakka-hukuka, hakkaniyete işaret etmek, hukukun üstünlüğünü savunmak bir hata ve ayıp değildir. Bu demokratik tavrın “terör seviciliği” ile bir ilgisi olmadığı üzere, millet iradesini savunmayı terörle birlikte tabir etmek asla vicdanlı bir davranış değildir.
Bu linç kampanyasını görünce, hafızalarımızı tazelemek için geçtiğimiz birkaç ay içinde yaşananları yine hatırlamakta fayda var sanırım. Hatırlayalım, 23 Haziran’da yine tekrarlanan İstanbul büyükşehir seçimleri öncesindeydi. İktidar bloğu İstanbul’daki tehlikeyi görmüş ve bir arayış içine girmişti. Ve bir anda ortalığı İmralı öyküleri kaplamıştı. İşte o günlerde Ali Kemal Özcan adındaki bir Öcalan uzmanı bulunmuş ve Cumhurbaşkanına götürülmüştü. Bu akademisyenin kendi ağzından cümleleri motamot şöyle: “Ben bu örgütü ve Öcalan’ı çalışıyorum ve bu yapıyı çok yeterli biliyorum. Lider Erdoğan’a bir ulaşsam kendisini 15 dakikada ikna edeceğimi düşünüyordum daima. 10 gün kadar evvel Bülent Arınç’a ulaştım, kendisine anlattım. Sayın Arınç beni aldı ve Lider Erdoğan’ın yanına götürdü.”
***
Hikayenin sonunu biliyoruz, İmralı’ya gidiyor ve Öcalan’dan mektup getiriyor. Aslında sıkıntının bu boyutu çok kıymetli değil, çünkü devlet vakit zaman terörü tedbire bağlamında bu cins şahıslardan yararlanabilir. Sıkıntının beni ve herkesi ilgilendiren boyutu şu; bu zat Haber Türk televizyonuna bağlanıyor ve motamot şunları söylüyor: “Öcalan yerli ve ulusal bir şahsiyettir.” Ve sunucu, “Size bu televizyonda bunları söyletmem” diyerek reaksiyonunu ortaya koyuyor…
23 Haziran öncesinin ”yerli” ve “milli” hikayeleri bu kadarla sonlu değil elbette… O günlerde Abdullah Öcalan’ın kardeşi Mehmet Öcalan da kervana katılıyor ve TRT’de Öcalan’dan kıssalar anlatıyor.
Denebilir ki belediye liderlerinin vazifeden alınmasının bunlarla ne alakası var?
Şöyle bir alakası var; bilindiği üzere 11. Cumhurbaşkanı Abdullah Gül ve eski başbakan Ahmet Davutoğlu kayyım atamasına reaksiyon göstermişlerdi. Mesela Abdullah Gül demişti ki: “Daha yeni seçilmiş belediye liderlerinin bu halde vazifeden alınmaları demokrasimiz için gerçek olmamıştır.” Son derece demokratik bir reaksiyon…
Kuşkusuz bu açıklamalar olağandır lakin, sonrasında başlatılan itibarsızlaştırma kampanyası, Türkiye’nin nasıl bir istikamete yöneldiğini göstermesi açısından ibret verici bir durumdur.
Mesela AK Parti Genel Lider Yardımcısı Mahir Ünal bu değerlendirmelere “Erdoğan düşmanlığı” gibi şanssız bir reaksiyon göstermiştir. Ve doğal, Ünal’ın açıklamasındaki, “Teröre dayanak çıkarak milletimizin gönlü kazanılmaz”
Eğer hafızam beni yanıltmıyorsa, kırmızı bültenle aranan Osman Öcalan’ın Türkiye Cumhuriyeti’nin resmi yayın kurumu olan TRT’ye çıkarılması sonrasında Mahir Ünal’ın hiçbir yansısını duymadım. Bildiğim kadarıyla o meşhur(!) Öcalan uzmanı akademisyenin Öcalan’ı öven kelamlarına de bir itirazı olmamıştı. Ancak liderlerin vazifeden alınmalarına demokratik reaksiyon gösterenlere karşı son derece şahin, hiddetli ve de şiddetli…
Şimdi soru şu; millet iradesini savunanlara karşı hiddetli açıklamalar yapan arkadaşlar çıkıp son iki üç ayda yaşanan öykülerin izahını topluma birazcık olsun izah edebilirler mi sanki?